حرف فرهنگ!

مـــرگ تو زیر حــرف فرهنگ است
پاسخ رنـــگ من ز تو سنگ است

می خوری فاضـل‌آب؛ می رقصدی
رقص دریا خـــــلاف فرهنگ است!

قـــــــــــامت ســـــــــرو تا ثریا رفت
قرغیـــنه*-زیر خاک در جنگ است!
........................................
رنــــــــگ تو+رنــــــگ من=رنــــــگ آب
آسمان؛ دیده ای چه خوشرنگ است؟!

آسمان ســـقف ماست؛ آدم‌زاد
هرکـجا پر زنی یکی‌رنگ است!

عیـــنک عشق گر نهی در چشم
این جهان بهر ما کجا تنگ است؟!

*قرغینه: نوعی جنگلی‌ست دارنده‌ی خار های تیز که شاخه‌هایش روی زمین پهمن می شود.

صدقه

خــــــــــامک‌دوزی لب دامون تو صدقه
ســــــرخ و ایشیل پیرو‌تنبون تو صدقه
از ار قـــــــــــــــــــدم تو قیامت موباره
«کووک‌زری»! مه راه‌گشتون تو صدقه

بی‌تو۲

بی‌تو۲

رمـضان بی‌دم عــــــید‌است بی‌تو
حمل بی‌گل سنـــجید‌است بی‌تو
ظهورت دعوت عــــــــــید و بهاران
زمین بی‌نور خورشید است بی‌تو

بی‌تو!

بی‌تو!

هـــــــــنوزم بی‌تو و بی‌تاب بی‌تو
درختی در حـــــــمل بی‌آب بی‌تو
فــــــــــضای جاده‌ها تاریکِ تاریک
سر شب تا سحر بی‌خواب بی‌تو

رمضان

رمضان

حمل بی‌مشک سنجید آمد و رفت
رم‍ـــــــــضان بی‌دم عید آمد و رفت
نیایی روزه‌دارم تا قــــــــــــــــیامت
نفس در حلق پیــــچید آمد و رفت

چشم تو

چشم تو

اینجا کــــــــنار پنجره بیـــــــــــمار چشم تو
هر روز دلخوشک پس اخـــــــــبار چشم تو

تابیده در مشام سحر مشک مست شوق
بر گل تنــــــــیده شــــــــــبنم آثار چشم تو

اما! هـــــــــــزار فاصله و رنج و درد و مرگ!
تا من رســـــم به حلقه ی گلزار چشم تو

اندر خطوط ثانــیه ها گـــــــیج و گم شدم
دنـــــــــــــــــــبال خط آخر دیدار چشم تو

این حلـقه های زنجیر فرهــــــنگ پای من
گویا رضــای مرگم و آزار چـــــــــــــشم تو!

تا تارهــــــــای زنجیر فولاد بشکـــــــــــنم
صد خط منکسر پی دیوار چـــــــــشم تو!

نوروز 1391

ترنگ و مزه و مستی است در چمن امروز
نســـــــــیم و بارش باران-شب ختن امروز
شــــگوفه لب به تبسم نهاده چشمک زد
ز شــــــــوق دیدن «نوروز» در وطن امروز
"مونس"

نوروز همه ی دوستان مبارک!