لاله

تقدیم به لاله هایی که این روزها پرپر شدند.

لاله

دلا!  تو  از   قدمِ  غم  نمی  شوی  آباد

گهی به خاک کشند و گهی تو را در باد

از آن ز سوگ شبستان شدی سیه پوشی

که  مرگ  باغ   به  دست  کلاغ  ها  افتاد

ز بس  درو  شده  این لاله  های لالایی

به  قلب  داغ  عروسان  هزار  ناله  فتاد

دل  از  توهّم  این  خون  سرخ سجّاده

گمان  برد  که خدا رو  گرفته  از سجّاد

از آن که  دیو  درین سرزمین لاله فتاد

تلف  شدیم   ز  بوی  تعفن   این  زاد

هزار ناله شدم، گریه شد و صد مردم

که پای  دیو  نموده ست لاله را برباد

بخیز لاله!  به صحرا و شور  برپا کن!

که پای دیو  بلرزد  و  آن  شوی آزاد

«مونس»

خون سرخ سجاده

تقدیم به شهدای غرقه به خونی که در دم ملاقات خدا, در خانه ی خدا, بر سر سجاده های شان, خون سرخ شان را عیدانه گرفتند:

خون سرخ سجاده

خـــــــــدایا! تا به کی خونم سرِ سجاده ات ریزد؟

و هم اشک یتیمی روز و شب در خانه ات ریزد؟

به خون آغوشـته می بینی عروسی بر سر دوشت

و هم تابوت دامـــــــادی به دیگر شانه ات ریزد

چرا و تا کی و چندی تماشـــــــا می کنی یا رب!

که باطــــل خون ناحق بر دم  دروازه ات ریزد؟

بیا خطی میان حــــــــق و باطل خود بکش اینجا

که باطل خود به خود پایش در آن زَولانه ات ریزد

بیا بس کن تماشــــــــــا را, سپاه خویش برپا کن

غُلـــــی بشکن ز حلق من که در افسانه ات ریزد

مونس

چند دو بیتی

امروز با چند دوبیتی خدمت رسیده ایم:

۱

هوا بد قسم تاریک است اینجا
دلم از مـوی باریک است اینجا
چو آهـــو چنگ گرگان گرسنه؛
دلم با مرگ نزدیک ‌است اینجا

۲
خدا را هــــم ز پیش ما ربوده!
کلیـــــد آن بهشتش را خریده!
چو مانـده در دو دنیا آن جهنم
و یا آن «پشه‌ی نمرود» مرده

۳
ازان روزی مـــــرا کاینجا کشیده
دو چشمم ذره ی شادی ندیده
فــقط دیدم که خوردند آهوان را
و حـــالا بر سر من هم رسیده

۴
من و تو طعمه‌ی «شب‌گیر» گشتیم
جوانی را ندیده پــــــــــــــــیر گشتیم
ز خشــم چشـــم آن صـــیاد شـــیاد
اسیر زخــــــــــــــم های تیر گشتیم

داکا
1.8.2011

هوای من ...

هوای من ...

۱

هوای من زمستانیست و ابری

همی سوزد سراپایم ز سردی

گهی چون بقه در مرداب مردم

گهی  تریاکیی  کنج  و  کویری

۲

دَر ِ  شهر   خدا  را  من  ببستم

سرم را از سر پستی شکستم

وجودم    چوشلهء   دیرینه   ماند

چو من در آتشی بودم و هستم

۳

شدم خاکستری زان اخگر سرخ

ندیدم  مستیی  اندر  سر  سرخ

تمام  هست  و بود من فنا شد

نخوابیدم  شبی  اندر   بَر  سرخ

 ۴

دل  تنها  و   تک  در  سینه دارم

هراس  از عکس این  آیینه دارم

تفحّص  هر  کناری بهر یاریست

چو با  تنهایی من صد کینه دارم

۵

در   و    پنجره   ها   را   باز  کردم

سرودم، شمع سرخی ساز کردم

به   قصد   تا   خدا    پرواز    کردن

تو   را    صد    پنجره    آواز  کردم

۶

بیا   تا ،   تا    ثریا      ها    برقصیم

بیا   با    مجنون    و   لیلا   برقصیم

بیا طوفان خشکه هیچ و هیچ است

بیا   در    موج   صد   دریا    برقصیم

۷

بباران   ای    نگارا   مشک  مهرت

برقصان دست و پای چون سپهرت

برین جسم خزان  و  بی سر  و  بر

چو  گل گردد تنم  زان مهر ِسحرت

۸

گل یاسم، دو گیتی را صدا کن

دو دستم را به دستان ِ تو جا کن

رَویم   اندر  سفر  تا آسمان ها

دلم  از  بغض  تنهایی  رها  کن

مونس

13.4.2011

داکا

یاد داشت:- چوشله: چوبی که با آن مواد سوخت تنور را تنظیم می کنند.

به مناسبت روز جهانی زن -2011

زن

ناقابلی تقدیم به همه ی زنان جهان، خصوصن زنان رنج کشیده و داغ دیده ی کشورم، با گفتن" روزت مبارک":

To all the "Woman" with wishing "HAPPY YOUR DAY":

زن ای باران و عشق و مهر و مریم

زن ای  فانوس  و   دیر و مرحم غم
اگر    دامان     پاک     تو    نبودی
درین   گیتی   نبودی   نسل  آدم

Translation:

woman,
The rain, the love, the affection and the Mary
woman,
The lantern, the home, the ointment of sorrows
The absence of your holy skirt;
could have led to no race for Adam

Monis

هجران

دیدار ها خوشیست، اما لحظه ی وداع و سر انجام دوری، چی قدر سخت و دشوار.
ناقابلی تقدیم به مادرم.

هوا و یاد باران دارم امشب
به دل درد فراوان دارم امشب
نمی دانم چگونه شعر بافم
که مادر را به هجران دارم امشب

شراب عشق را هرگز ننوشم
لباس عید و شادی هم نپوشم
خدایا! فرصت آن را به من ده
که دست پاک مادر را ببوسم

دو دستانش همیشه مثل دریاست
خیال و عشق و مهر و آرزوهاست
اگر آن دست او بر من نتابد
شب و روزم دیگر حیف است و بیجاست

یاد آوری: از لغزش قافیه معذورم

visit to Ghorasal Power Station

Back from the four days visit of Ghorasal Power Station, the largest Power  station in Bangladesh which supplies 1095 MW power by six unit Generators and a 145 MW by a private  sector installed Generator.
we  really enjoyed this part of our industrial training program.
Two things were really surprising and amazing to me:
1. As we asked, there were 1200+ Engineers working in Ghorasal Power Station, amongst those who delivered many lectures, non of them were female Engineer. for me it is a "why?".
2. firstly when we visited the power plant,  it was astonishing for me seeing those really  huge machines, i was  thinking that those may not be a man-made. now, lets be confirmed that the  man can do things that makes you amazed.