دل من

دل من:

 همچو سالیست، دارندهء چهار فصل؛ تابستانی، خزانی، زمستانی و گاهی هم بهار و بهاریست. اما فرقش در اینست که مدت معینی را نشناخته و می شود بعد از ثانیهء و یا بعد از سالهای با تغیر چهرهء طبیعت، تغیر فصل دهد.
ای کاش! همیشه باران بود و این دل همیشه بارانی.
شعریست دوای دلم:

ز دست دیده و دل هر دو فریاد
هرآنچه دیده بیند،  دل کند یاد
بسازم خنجری نوکش ز فولاد
زنم بر دیده  تا  دل  گردد  آزاد

بابا طاهر عریان