لاله

تقدیم به لاله هایی که این روزها پرپر شدند.

لاله

دلا!  تو  از   قدمِ  غم  نمی  شوی  آباد

گهی به خاک کشند و گهی تو را در باد

از آن ز سوگ شبستان شدی سیه پوشی

که  مرگ  باغ   به  دست  کلاغ  ها  افتاد

ز بس  درو  شده  این لاله  های لالایی

به  قلب  داغ  عروسان  هزار  ناله  فتاد

دل  از  توهّم  این  خون  سرخ سجّاده

گمان  برد  که خدا رو  گرفته  از سجّاد

از آن که  دیو  درین سرزمین لاله فتاد

تلف  شدیم   ز  بوی  تعفن   این  زاد

هزار ناله شدم، گریه شد و صد مردم

که پای  دیو  نموده ست لاله را برباد

بخیز لاله!  به صحرا و شور  برپا کن!

که پای دیو  بلرزد  و  آن  شوی آزاد

«مونس»