باران!

  باران   ببار   بر   دل   غمگین  من  هزار

تا گل شود شگوفه و خوشبو شود بهار!

.....................................................

.....................................................

محو غصه و غم!

    مدتیست که از دنیای شعر به دورم؛
    اما باز هم درد به آن دنیا میکشاند:

هردم  بهار  نیست  که تو  یاد  آن کنی
هرجا انیس نیست که دردت بیان کنی

پس چاره ها  بسنج  و به دنیا بخند دل
تا آنکه محو غصه و غم زین جهان کنی

****
**
*

Let me ....

It is long days ....
that my heart says ....
let me express the feelings ....
But I never go .................... you might know;
the reason.....

تماشایت

تو  خلدستان  شهر   من  بیایم  کی تماشایت؟ 

شوم   غرق  تن  ناز    و   تبسم   زیر   لبهایت! 

 مرا  بگذار    تا    جانم   فدای   عشق  تو  گردد  

در آن لحظه که لبهایم همی بوسد سراپایت 

**** 

** 

*

تصویر جدایی

              چه یک  صحرای  خشک  آشنایست! 

        که هر سو سیل و موج بی  وفایست 

         ببین     صحرای     قلب     اشکبارم 

         سرا سر  پر   ز   تصویر   جداییست! 

**** 

** 

*

دل به دل تر نیست

       دل شکستهء   ما  را  انیس  و  یاور نیست 

       صدای  گریهء  مارا  سمیع  یک  سر نیست 

       چی حاجتیست که  دایم  ازین جهان نالیم! 

       چرا ز خویش ننالیم که دل به دل تر نیست! 

زنگ غم

        ای  کاش  قلب من  به  سحر  باز  می رسید 

            در   صبحد م    نسیم   بت   ناز   می  رسید    

          این زنگ غم که در دل و حلقم نشسته است  

         از   جلوه   های   خور ؛  به   پرواز  می رسید 

 **** 

** 

*